Zaterdag was werk- en wasdag… Een huishouden runnen is toch niet te onderschatten hoor (dank u mama)!
De volgende morgen werden we gewekt door een walm van pindasaus, levertjes en niertjes, kip op z’n Surinaams en allerlei pikante geuren. Onze kokkin (medestudente), Claudia, was al druk in de weer met de voorbereidingen voor ons dagje uit. Om 10u arriveerden 2 vrienden van haar met een busje om zo de ondergelopen straten van Paramaribo te trotseren. Na het holderdebolder, heen en weer geslinger op rode zandwegen (de Afobakaweg) met vele diepe putten, kwamen we terecht in een mooi stukje savannewoud! We stonden versteld van de prachtige, ongerepte natuur met zijn zwart, rode (denk aan cola) water.
En jaja, enkelen van ons waagden de sprong in het duister… HEERLIJK! (Letizia, Lieselot en zelfs Annelies die haar doodangst voor bloedzuigers overwon (ze had voor de zekerheid zelfs zout voorzien).)
Het zwemmen, een bbq en wat regen waren de ideale recepten voor het afsluiten van onze eerste week!
Nog even dit:
Hoe zouden jullie kleine regentijd definiëren?
Hier is alvast onze definitie: een warme, natte, vochtige, pletsende regen die de stad in rep en roer zet. De straten zijn overstroomd, de riolen kunnen al dat water niet slikken, klaslokalen en huizen lopen onder, maar toch verliezen de Surinamers hun lach niet!!! (Ook deze definitie zouden Surinamers niet gegeven hebben voordien. Wat wil grote regentijd dan wel niet zeggen? Iemand een idee?)
1 opmerking:
Amai, zotte dozen daar. Tziet het daar ferm heet uit. Hier daarentegen is het iets frisser aan de vis. Groeten vanuit het besneeuwde Gävle van de twee geflipte skitrippers Guillaume en Annelies.
Een reactie posten