Jaja, we waren nog maar net klaar met het vieren van Letizia’s verjaardag of er stond al een nieuwe verjaardag voor de deur! Ook Iemke mocht op 10 maart 21 kaarsjes uitblazen (happy birthday Iemke!). Voor je 21ste verjaardag mag je toch wel een onvergetelijk cadeau ontvangen. Creatief zoals we zijn, kozen we dus niet voor bloemen, parfum of kaarsen, maar voor een echt spannend en onvergetelijk avontuur! Terwijl wij alles al geregeld hadden, wist Iemke nog van niets… Ze kreeg doorheen de dag wel enkele tips zoals ‘een tocht door het donker’, ‘grrrrrrrr, spannend!’ en ‘niet in de dierentuin, maar in de vrije natuur!’. Rarara, wat gaan we doen??
’s Avonds was het dan eindelijk zover. De regen, die hier trouwens al voor de derde dag met bakken uit de lucht valt, en de onder water gelopen straten konden ons niet tegenhouden! Doorweekt stapten we in een busje die ons naar een boot bracht. De boot bracht ons naar het district Commewijne waar we na een hapje en een drankje aan ons groot avontuur begonnen. Onze missie: kaaimannen spotten en vangen!
Als 5 stoere (geef toe, dit is toch niets voor watjes!) meiden stapten we in 2 bootjes en voeren we de duisternis tegemoet… Tijdens onze tocht kwamen we enkele hindernissen tegen. Zo moesten we plots allemaal gaan liggen om onder een brug te kunnen varen en even later allemaal uitstappen omdat de boten over een soort brug geduwd moest worden om onze tocht in het andere deel van het moeras te kunnen verder zetten.
Vooraan op onze boot zat een man met een zaklantaarn. Hij liet het licht van de ene naar de andere kant over het wateroppervlak glijden. Plots zagen we aan de rand van het moeras iets rood weerkaatsen… Het bleek een oog van een kaaiman te zijn. De man vooraan op de boot reageerde bliksemsnel. Hij stak zijn hand uit en in een fractie van een seconde zette de man achteraan in de boot de motor uit. We dobberden langzaam de kaaiman tegemoet. We mochten niet te veel golven maken want blijkbaar verjoeg een sterke stroming de kaaimannen. Het was muisstil… We hoorden enkel de regen en rare dierengeluiden van voor ons nog onbekende Surinaamse dieren die zich hier schuil houden. Als we echt dicht bij de kaaiman genaderd waren nam de man vooraan op de boot een stok met een lus. Langzaam liet hij de lus over de bek van de kaaiman glijden, nu nog de lus aanspannen en we konden hem uit het water halen. Mislukt! De kaaiman schoot er plots als een pijl vandoor… We zetten onze tocht verder op zoek naar een nieuwe kaaiman, want dat was onze missie en die moest slagen!
Na nog enkele pogingen naderden we een babykaaiman. De man op onze boot wachtte tot hij zich naast de kaaiman bevond en hup, in een mum van tijd had hij de babykaaiman vast!
Nu is het grote moment aangebroken. We zien een grote kaaiman in het water. De 3 mannen die ons vergezelden spanden hun krachten samen en haalden hem uit het water! Met de kaaiman vooraan in de boot en de babykaaiman in de hand keerden we tevreden terug naar Commewijne. .JPG)
.JPG)
Mission accomplished!
De kaaimannen werden meegenomen en werden de grote sterren tijdens de fotoshoot die volgde op onze onvergetelijke tocht. Geef toe, zo’n verjaardag vergeet je toch niet snel?
.JPG)
Oja, de 2 kaaimannen, onze grote sterren, zullen intussen terug in het moeras aan het baden zijn…
’s Avonds was het dan eindelijk zover. De regen, die hier trouwens al voor de derde dag met bakken uit de lucht valt, en de onder water gelopen straten konden ons niet tegenhouden! Doorweekt stapten we in een busje die ons naar een boot bracht. De boot bracht ons naar het district Commewijne waar we na een hapje en een drankje aan ons groot avontuur begonnen. Onze missie: kaaimannen spotten en vangen!
Als 5 stoere (geef toe, dit is toch niets voor watjes!) meiden stapten we in 2 bootjes en voeren we de duisternis tegemoet… Tijdens onze tocht kwamen we enkele hindernissen tegen. Zo moesten we plots allemaal gaan liggen om onder een brug te kunnen varen en even later allemaal uitstappen omdat de boten over een soort brug geduwd moest worden om onze tocht in het andere deel van het moeras te kunnen verder zetten.
Vooraan op onze boot zat een man met een zaklantaarn. Hij liet het licht van de ene naar de andere kant over het wateroppervlak glijden. Plots zagen we aan de rand van het moeras iets rood weerkaatsen… Het bleek een oog van een kaaiman te zijn. De man vooraan op de boot reageerde bliksemsnel. Hij stak zijn hand uit en in een fractie van een seconde zette de man achteraan in de boot de motor uit. We dobberden langzaam de kaaiman tegemoet. We mochten niet te veel golven maken want blijkbaar verjoeg een sterke stroming de kaaimannen. Het was muisstil… We hoorden enkel de regen en rare dierengeluiden van voor ons nog onbekende Surinaamse dieren die zich hier schuil houden. Als we echt dicht bij de kaaiman genaderd waren nam de man vooraan op de boot een stok met een lus. Langzaam liet hij de lus over de bek van de kaaiman glijden, nu nog de lus aanspannen en we konden hem uit het water halen. Mislukt! De kaaiman schoot er plots als een pijl vandoor… We zetten onze tocht verder op zoek naar een nieuwe kaaiman, want dat was onze missie en die moest slagen!
Na nog enkele pogingen naderden we een babykaaiman. De man op onze boot wachtte tot hij zich naast de kaaiman bevond en hup, in een mum van tijd had hij de babykaaiman vast!
Nu is het grote moment aangebroken. We zien een grote kaaiman in het water. De 3 mannen die ons vergezelden spanden hun krachten samen en haalden hem uit het water! Met de kaaiman vooraan in de boot en de babykaaiman in de hand keerden we tevreden terug naar Commewijne.
Mission accomplished!
De kaaimannen werden meegenomen en werden de grote sterren tijdens de fotoshoot die volgde op onze onvergetelijke tocht. Geef toe, zo’n verjaardag vergeet je toch niet snel?
Oja, de 2 kaaimannen, onze grote sterren, zullen intussen terug in het moeras aan het baden zijn…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten